Η εθελοθυσία της ιστορικής Μονής Αρκαδίου

Οι αγώνες των Κρητικών κατά των Τούρκων μέχρι να επιτύχουν την ένωσή τους με την Μητέρα Ελλάδα κράτησαν αιώνες και αποτελούν ένα λαμπρό Έπος ηρωισμών και θυσιών!

Ένα από τα πιο ένδοξα επεισόδια του Έπους αυτού είναι το Ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου που έγινε στις 8 Νοεμβρίου 1866.

Πρόκειται για το σημαντικότερο επεισόδιο της Κρητικής Επανάστασης του 1866, μια κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας.

Ήταν στις 6 Νοεμβρίου, όταν ο Μουσταφά Πασάς στρατοπεδεύει έξω από τη Μονή Αρκαδίου με 15.000 άνδρες και ισχυρό πυροβολικό, ενώ μέσα στη μονή βρίσκονται 250 Κρητικοί επαναστάτες και 700 άμαχοι. Επικεφαλής των πολιορκημένων είναι ο Πελοποννήσιος ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δημακόπουλος και ο ηγούμενος Γαβριήλ Μαρινάκης. Μετά από δυο μέρες πολύνεκρων συγκρούσεων, το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου 1866, το μεγάλο τουρκικό πυροβόλο από το Ρέθυμνο γκρεμίζει το δυτικό τείχος της μονής. Οι επιτιθέμενοι εισβάλουν στο μοναστήρι και αρχίζει η μεγάλη σφαγή. Στη μπαρουταποθήκη γράφεται η τελευταία πράξη του δράματος που διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο ως διαχρονικό σύμβολο της αυτοθυσίας για την ελευθερία. Ο Κωστής Γιαμπουδάκης πυροδοτεί τα εναπομείναντα πυρομαχικά προκαλώντας το εθελούσιο ολοκαύτωμα των γυναικόπαιδων που επέλεξαν τον εκούσιο θάνατο αντί για την ταπεινωτική σκλαβιά.

Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, όπως είχε συμβεί με την καταστροφή των Ψαρών και την Έξοδο του Μεσολογγίου, προκάλεσε θαυμασμό και συγκίνησησε όλο τον κόσμο κι ένα νέο κύμα φιλελληνισμού δημιουργήθηκε στην Ευρώπη. Σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι και ο Βίκτωρ Ουγκώ, πήραν θέση υπέρ του Κρητικού αγώνα για ελευθερία.

Η Κρητική Επανάσταση φυλλορρόησε τον Ιανουάριο του 1869 και η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα πήρε αναβολή για το 1912.